Bondgenoten

Achtergrondverhaal


Sherlock Holmes en dr. Watson. De Cock (met c-o-c-k) en Vledder.

Ze zijn partners in crime. En zo ben ik dat met de natuur. We zijn bondgenoten. De natuur draait al een tijdje mee dus vanzelfsprekend ben ik de assistent, zij de alleswetende inspecteur die de meest raadselachtige problemen weet op te lossen. Ze is vernuftig met een neus voor de kleine vaak schijnbaar niets toe doende details die uiteindelijk naadloos in elkaar vallen.

We trekken veel samen op, de natuur en ik. We speuren naar planten die het best passen bij de omstandigheden (geplaatst in zaaimoment, oogsttijd, grond en stand van de zon). We doen onderzoek en doen ontdekkingen. Eerlijkheidshalve moet ik daar wel bij zeggen dat ík die ontdekkingen doe, zij loopt met mij mee als oude wijze vrouw die bemoedigend glimlacht bij elk van mijn vondsten. Zij wist dat natuurlijk al. Ze is robuust, kan tegen een stootje als ik een fout maak, en herstelt zich dan weer. We werken samen als een groep spreeuwen die in de lucht een vliegende wals tentoonspreiden. Zij gaat voorop, ik volg.

Door naar de natuur te kijken, begrijp ik haar beter. Natuurlijk lees ik boeken en zoek ik op internet naar informatie. Maar de meeste kennis over planten doe ik op door te kijken, en te doen. Zaaien van groenten, kruiden en bloemen doe je op een bepaald moment, en de ene keer pakt dat beter uit dan de andere keer. Ik kwam erachter dat hoeveelheid licht, warmte en vocht ertoe doen om zaad te laten ontkiemen en zaailingen stevig en gezond te laten groeien. Ik zaai, ik kijk wat er gebeurd, pas het aan of doe het nog een keer. Zo ontwikkel ik gevoel bij het tuinieren. En er is meer te ontdekken: de grond –een gezonde bodem– bleek cruciaal voor het aanslaan van de planten die ik erin zette. Net als voor de planten die er al lang staan en een voedzame en rijke grond nodig (blijven) hebben. Dus weer: ik keek, vulde aan en bekeek het resultaat. Er zit ritme in, als leren dansen. Het zijn niet de passen die je uit je hoofd leert die je laten dansen, maar het gevoel dat je erbij hebt. Door met de natuur te tuinieren, leer ik en ontwikkel ik er een goed gevoel voor. Door te kijken naar de natuur, haar wijsheid te gebruiken en samen met haar op te trekken ontstaan mijn mooiste borders en plantcombinaties.