---

Een paar jaar geleden stond ik bij mijn kaasboer in de binnenstad van Nijmegen en zag kweepeergelei staan. Het was hartstikke lekker en dus was ik benieuwd naar kweeperen. Ik kon er een paar vinden bij een lokale boerderij en maakte zelf de gelei. Wow! Dat was echt een sensatie, zo onwijs lekker. Er was dan ook geen twijfel over mogelijk dat er een kweeperen boom in onze tuin moest komen. En nu maak ik elk jaar deze membrillo (samen met siroop). Het maken ervan is best een werkje dus neem er even de tijd voor. Daar staat tegenover dat je absoluut beloond wordt, er zijn maar weinig dingen zó speciaal en lekker als membrillo. In Spanje eten ze dit bij manchego (schapenkaas), maar ik vind het ook lekker bij heel veel andere kazen, vooral de pittige varianten.

Daar gaan we:
Op 2 kilo kweeperen heb je 1 citroen nodig en suiker. Hoeveel suiker weet je straks na het afwegen. Maar haal alvast zo’n 2 of 3 pakken suiker in huis (yup…. zo veel)

° Was de kweeperen en snij ze in vieren, met de schil en klokhuis. Deze geven smaak en pectine. Gebruik een groot mes, anders is er geen doorkomen aan.

° Doe ze in een pan, voeg de citroen in parten toe en vul de pan met water totdat de kweeperen net onder staan. Gebruik een grote hoge pan, want later gebruik je hem om de gelei in te koken en dat spat.

° Laat het ongeveer een uur koken totdat het gaar is.

° Haal de kweeperen eruit en laat iets afkoelen.
Let op! Bewaar het kookwater, daar maken we siroop van.

Siroop maken (terwijl de kweeperen afkoelen)
° Weeg het kookwater.
° Voeg de helft aan suiker toe.
° Zet het samen op het vuur.
° Voeg 1 steranijs en 1 vanillepeul (uitgeschraapt merg en peul) toe.
° Breng het aan de kook en laat het zachtjes wat inkoken (ong. 10%).
° Doe het in steriele flessen.

Zo, terwijl de siroop inkookt, gaan we verder met de kweeperen
° Verwijder klokhuizen en grote schillen.

° Weeg het vruchtvlees af, doe het in de grote pan en pureer het.

° Voeg hetzelfde gewicht aan suiker toe.

° Zet het op het vuur. Hou het vuur heel laag en laat het een aantal uren opstaan met af en toe blubjes.

° Roer het af en toe, en zorg dat het niet te hard gaat (dan verbrand het aan de bodem).
En pas op! Dit spat en is loeiheet!

° Naarmate de tijd verstrijkt wordt het steeds roder van kleur. Mooi hè!

° Zodra de gelei loskomt van de randen en blijft liggen, is het goed.

° Doe bakpapier in een schaal (schalen), giet de gelei erin en strijk glad.

° Lik de lepel grondig af en verspil niets. Ga daarna je tanden poetsen.

° Laat de plak(ken) afkoelen en opstijven.

° Je kunt er ook voor kiezen dit nog eens in de oven te zetten: 1 tot 2 uur op 50°C. Dan droogt het nog verder in. Je kunt er dan ook blokjes van snijden en door de poedersuiker rollen: voilà je hebt middeleeuwse snoepjes!

° Membrillo wordt traditioneel in een houten doosje bewaard met een laurierblaadje tussen de laagjes. Maar je kunt het goed bewaren in een ander soort doosje of bakje met bakpapier, ook tussen de laagjes. Ik gebruik bijvoorbeeld vleeswaren bakjes.

° Bewaar het in de koelkast. Het is enorm lang houdbaar.

Veel plezier met maken, je huis ruikt heerlijk! En dan is het smullen geblazen.

PS. Ik noem het gelei maar eigenlijk is dat het niet. Gelei maak je van sap of water, en dit is ingekookt vruchtvlees. Gelei is glad en dit is korrelig. Echt een goed woord heb ik er alleen niet voor dus ik hou het maar bij gelei.